In Shanghai!

Goed, we zitten dan weer in Shanghai! Eigenlijk allemaal heel simpel: je boekt een reis, print van alles uit, visum regelen, naar het vliegveld, instappen, vliegen en na een halve dag ben je er!
Nou......niet dus!het eerste, kleine, gedeelte klopte. Totdat een rare juf van British Airways meende dat mijn handbagage koffertje te groot was....moest het in een soort rek plaatsen, en verdomd.....een halve cm te groot!! Echt waar: een halve centimeter!! Ok, regels zijn regels, dus ik naar een balie, moest die koffer inchecken, €44 betalen, end at was het dan. Dit was dus, achteraf gezien, het moment dat wij Mr Murphy regen kwamen. Wie??? Mr Murphy, je weet wel, van die wet: Murphy's Law......! Goed, Marijke's handbagage was VEEL groter dan de mijne, maar die mocht wel mee! En als je zag wat er meer in dat vliegtuig ging.........Maar goed, zie het positief, die hoefde ik niet meer mee te dragen! De vlucht naar Londen verliep soepel, tot aankomst. We werden geparkeerd op de afdeling domestic, terwijl we international waren.......nog niet erg, maar nadat we ruim 20 minuten hadden gewacht, riep de captain om dat er problemen waren met de trap, we konden er niet aan de voorkant uit, maar achter. En met een bus werden we naar de aankomst internationaal gebracht. Trap op, 100 meter lopen, trap af, en weer een bus in, want we moesten naar terminal 3, voor aansluitende vlucht. Wist ik van te voren, geen probleem. Bij de transfer balie werd ons meegedeeld dat de vlucht naar China een uur vertraging had. Op zich geen probleem natuurlijk....wat is uiteindelijk een uur op een mensenleven, niet waar?? Lekker koffie halen, vliegt een van die bekers, lekker groot, uit mijn handen, op onze jassen en tas van Marijke.......we stonken daarna alle uren heel hevig naar koffie....en dat is echt niet leuk! Zomaar toevallig keek ik op het bord, en ipv dat we vertraagd waren, stond er dat wij direct moesten instappen......vliegtuig ging op tijd!! Hoera!! Instappen, je in de stoel frotten, en weg. Na het "diner" kregen we te horen van de captain dat we weer terug naar Londen gingen, er was een technisch probleem...Eerst boven de Oostzee wat rondjes vliegen om peut te lozen, en na vier uur vliegen hadden we dus Londen-Londen gedaan.....! Optimistisch werd ons mede dat we na een uurtje met een ander toestel verder zouden gaan......Nou vlieg ik niet voor de eerste keer, dus ik zei tegen Marijke: dat redden ze never nooit niet.......en inderdaad, na vier (....) uur zaten we weer. Inderdaad een ander toestel, zelfde type, A340 voor de liefhebbers, maar duidelijk een rij stoelen meer, we zaten echt gruwelijk krap....! Maar goed, weer een diner, weer proberen te slapen, en na bijna 11 uur vliegen en 10 uur later dan gepland waren we dan eindelijk in
Shanghai!! Cindy en de kindjes stonden ons op te wachten, maakte het weer helemaal goed! Wel snel omkleden, douchen thuis, we waren nml uitgenodigd op een diner bij heel goede vrienden van Mark en Cindy, Zweden, die aan typisch Zweeds diner hadden gemaakt, als aftrap voor de Kerst. Ze hebben 3 zoontjes, die heel goed en veel met Silke en Rens spelen. Vreselijk aardige mensen, we hebben veel plezier gehad, heerlijk gegeten, overgoten met de nodige aquavit en bier......!
Laat naar bed, geen idee meer hoeveel/weinig ik geslapen heb......We zijn die dinsdag met Cindy naar de bloemen markt gegaan, een heel complex met allemaal kleine winkeltjes met alles wat met bloemen en decoraties te maken heeft, heel
bijzonder. Voor de avond had Cindy allerlei hapjes gemaakt, en ondertussen werden de pakjes uitgepakt. Geweldig om de blijde smoeltjes van de kindjes te zien als ze weer wat open maakten (trouwens van de ouderen ook....). Eerste Kerstdag uitgebreid ontbeten, wat gewandeld, en daarna genoten vaan een copieus diner gemaakt door chef kok Mark, met assistentie van sous chef Cindy.....! Hoofd gerecht was een geweldige ossenhaas! Perfect gebakken! Tweede Kerstdag zijn we gaan shoppen. Jasjes en overhemden op maat, cadeautjes, en Mark z'n vader een berg plastic tank modellen, heeft hij thuis weer wat te doen! 'S Avonds hebben Marijke en ik getrakteerd op de Braziliaan! Heel veel vlees, lekker lekker! Het was trouwens die dag heel, heel,
heel erg "smoggie" dat wil zeggen dat je bijna geen hand voor ogen zag door de smog....! Dat is echt heel erg naar, het slaat op je keel en je wordt heel licht in je hoofd...... Net of er die dag een heel erge dichte mist was....gatver! Vandaag een stuk beter, de zon schijnt uitbundig, en het is rond de 10 graden. Kortom, we genieten, hebben het naar onze zin, Cindy is vandaag weer gaan fietsen met klanten, we Ouden meegaan, maar ze kreeg ineens een hele groep KLM mensen, dus was er geen plek meer! Jammer, maar we zijn nog niet weg! Nou, tot de volgende keer maar weer!