We zijn er nu !!

Het is dan eindelijk zo ver, we zijn aan onze, naar ik denk onvergetelijke, reis begonnen !
We waren, dank zij Patrick, mooi op tijd op de luchthaven van Dusseldorf.
Inchecken gaf aanvankelijk geen enkel probleem, alleen toen we de koffers op de weegschal tilden, werd het lachen. We hadden een behoorlijk overgewicht, en de juf van Lufthansa ws zo vriendelijk ons een tweetal kilo's " cadeau" te doen, moesten we nog 7 kg bijbetalen. A raison van Eur 30 per kg...!!!!!! Maar , zei ze : (en nu komt het) als we nou eens een aantla kilo's van de bagage in de handbagage zouden stoppen, was het verder geen enkel probleem. Wij de koffers open, en maar uitzoeken wat (nog) in de handbagage zou passen. Het lukte, ze accepteerde de " nieuwe" koffers nu wel. Kan iemand mij nou ens uitleggen wat hier de clou van is ?? Ik bedoel : zowel de koffers als de handbagage gaan toch hetzlefde vliegtuig in.....????!?!?????!!!????!??!?!? Dus voor totaal gewicht makt het toch niet uit waar wat in zit ??????
Afijn, lachen, en wij op weg. De reis verlipe verder helemaal naar wens. En op exact, op de seconde af, het in het schema genoemnde tijdstip landden we in Bangalore ! Mooi nieuw vliegveld, op de koffers wachten duurde wat langer, door de douane was in no time gedaan, en daar stond Cindy !!!!! Met een bosje bloemen, en emotioneel....! Was heel leuk om haar weer te zien en te knuffelen. Hups in de auto en door nachtelijk Bangalore naar huis, wat tegen een uur duurde. Mark lag al op bed, kwam er uit, en we hebben nog uren zitten kwebbelen. Ook Silke kwam er uit, maar die was zoo slaperig dat ze niet helemaal reageerde. Gaf niks. Naar bed, en de volgende ochtend al heel vroeg kwamen de twee kleine apen ons begroeten, wat geweldig leuk was dat. helemaal niet verlegen, honderduit babbelen en om aandacht vragen, en maar knuffelen.......!!. Lekker buiten ontbeten, wat rondgelopen in de buurt, en in de middag eerst even naar het zwembad gegaan, althans de admes en Rens. Mark en ik moesten hier blijven om een monteur op te vangen die een kappotte airco moest repareren. Toen die klaar was wij het spul opgehaald, de chauffeur was inmiddels aangekomen en hebben we een rondrit door de Whitefield area gemaakt, het gebied waar ze wonen, zeg maar de voorstad. Gestopt bij een klein winkelcentrum. Kregen in ieder geval een eerste indruk van hoe Bangalore er uit ziet. En het " voldeed" precies aan het beeld dat ik mij er van voorgesteld had. Naar huis, en eten. Dat eerste diner was een goede kennismaking met het Indiase eten, de hulp van Cindy had die maaltijd klaargemaakt. Erg afwisselend, zeer kruidig, en sommige gerechten lekker pittig.
Vandaag na het ontbijt een uitvoerige tour door Bangalore gemaakt !!! Een openbaring !! Het smerigste naast het mooiste, zeer arm naast zeer rijk, maar uitermate fascinerend. En dat verkeer...... ongelooflijk. Ook een chique mall bezocht, en daar lekker geluncht. Tocht voortgezet, en na terugkomst heerlijk gezwommen.
Tja, kan natuurlijk uren gaan vertellen over het leven hier, maar dat leest geen mens denk ik zo. Het is onvoorstelbaar bureaucratisch,weten we niet alleen door verhalen van Mark en Cindy, maar ook door hoe we zagen dat de imigratie ambtenaar op het vliegveld werkte... Verder zie je de mensen alles, maar dan ook alles uiterst minutieus opschrijven.... En dan bedoel ik ook in winkels bijv. Oh ja, er stonden in een drogisterij waar wij waren 17 man personeel (.....!!!) kleine zaak. 3 klanten plus wij, en toen ik aan de kassa kwam stond de eigenaar (naar ik aanneem) met iemand anders te praten en het duurde minuten voor hij besloot met mij af te rekenen.... En al dat personnel stond mij maar aan te staren... Dat die man het benul niet heeft om iemand anders de bevoegdheid te geven even af te rekenen... En zo gaat het door. Nou, probeer wat foto;s hier aan te hangen, als dat niet lukt, nou de volgende keer maar weer! Doei!!